तिच नाव काळजावर मोड़तांना....

माझाच मला विचार आहे
की का मी असा निष्ठूर बनलोए...
करुण विचार तिच्या दुखाचा
जगाच्या नजरेत पडलोए...

पण प्रत्येक गोष्टीचा संबंध
वास्तुस्तिथि शी लागत नसतो ...
सगराच्या भारतीलाही येथे
आवड़ता चन्द्र जवाबदार असतो...

मी जिवंत तिच्या विरहात
तिला कधी कळणार नाही ...
घात तर तिचा पण होईल
तो वर मी सुद्धा मरणार नाही...

एकदा जगलो जिच्यासाठी
तिला स्वतःवर मरतांना पहायच आहे...
मला तिने मारून काय अनुभवले होते
एकदा मला पण अनुभवुन पहायच आहे...

एक तिचचं तर नाव काळजावर
हजार वेला लिहून बसलोए ...
लिहतांना जितका हसलो नव्हतो
मोड़तांना तितका रडलोय ...